O Canastro Sen Tornarratos

Este libro pescuda nas orixes políticas, económicas e filosóficas docada vez maior afastamento dos centros de decisión a respecto da xente e da súa vida cotiá. Afonda na reflexión sobre a elitización duncapitalismo que retoma a súa faciana máis incompatible coa democracia. En «O canastro sen tornarratos» abórdase a dificultade para articular resistencias e hexemonías alternativas nun tempo en que a ideoloxíadominante conta cunha capacidade inédita de penetración en calquerarecanto xeográfico, cultural e mesmo psicolóxico, ademais de na propia teoría e praxe do movemento emancipador. O «tornarratos» -a pedra horizontal que impedía ás alimañas accederenao gran almacenado no canastro- proponse como metáfora dun tempo sendevasas políticas e culturais que mitiguen o espolio do mundo dotraballo e da natureza. Neste ensaio, David Rodríguez, lonxe de pensar o ser humano desde o cosmopolitismo abstracto, opta por unha olladaampla e global, pero ben afincada nun lugar xeográfico e culturalconcreto aínda chamado Galicia. En palabras do autor: «Trátase dedelimitar o ermo en que nos atopamos, paso primeiro para que algún día volva medrar a herba.»